Holenderska fundacja prywatna (rodzinna) jest bardzo elastycznym narzędziem, które umożliwia zabezpieczenie majątku prywatnego oraz zaplanowanie sukcesji. Podobnie, jak w przypadku fundacji rodzinnych funkcjonujących w innych europejskich jurysdykcjach, także w Holandii fundacja posiada osobowość prawną i w zamian za wniesiony majątek, nie wydaje żadnych udziałów.
Pewną odrębnością w porównaniu do bardziej popularnych rozwiązań, takich jak te w Liechtensteinie czy Austrii, jest to, że obok osoby fundatora, któremu nie przysługują żadne prawa osobiste do majątku, wyróżniamy także osobę „wnoszącego majątek” (transferor). Tzw. „transferor” może mieć już przyznane pewne uprawnienia, zwłaszcza w odniesieniu do majątku likwidacyjnego fundacji. Mimo semantycznego rozróżnienia, w praktyce, w zdecydowanej większości przypadków, to właśnie fundator jest jednocześnie osobą wnoszącą majątek do fundacji.
Beneficjenci fundacji, wskazani w treści dokumentów korporacyjnych przez fundatora, co do zasady, także nie posiadają szczególnych uprawnień, w tym prawa do żądania określonych wypłat z fundacji. Kwestie te mogą być jednak w sposób swobodny kształtowane przez samego fundatora. Dodatkowo, o ile taka jest wola fundatora, może on uprawnić beneficjentów-członków rodziny do pewnej (nawet nieformalnej) kontroli nad organami fundacji, szczególnie wobec braku ustanowienia organu nadzoru.
Organy fundacji
Jedynym obligatoryjnym organem fundacji jest rada dyrektorów, czasami nazywana także zarządem, co uzasadnione jest funkcją, jaką ten organ pełni.Jej podstawowym zadaniem jest bowiem prowadzenie bieżących spraw fundacji oraz reprezentacja fundacji na zewnątrz – analogicznie jak w przypadku zarządu w spółkach. Składa się z co najmniej jednego członka, a co istotne, oprócz osoby fizycznej, może to być także osoba prawna. Ustanowienie osoby prawnej członkiem organu, nawet jedynym, do minimum ogranicza ryzyko wystąpienia wakatu. Skład rady oraz szczegółowe zasady reprezentacji określane są przez fundatora w treści statutu fundacji. Pierwsza rada fundacji powoływana jest przez fundatora na etapie ustanowienia fundacji, a regulacje dotyczące powołania oraz odwołania członków organu w dalszym okresie funkcjonowania fundacji regulowane są w treści statutu.
Kolejnym organem, tym razem fakultatywnym jest rada nadzorcza, w skład której mogą wchodzić także członkowie rodziny (beneficjenci), nazywana wówczas rodzinną radą nadzorczą. Do podstawowych uprawnień organu należy sprawowanie kontroli i nadzór nad przestrzeganiem statutu przez organ wykonawczy. Zasady powoływania i odwoływania rady nadzorczej, a także określenie szczegółowych kompetencji organu, regulowane są w treści statutu fundacji tworzonego przez fundatora. Fundator, wedle swojej woli, może zastrzec także, że rada nadzorcza będzie posiadała uprawnienie do powoływania/odwoływania członków rady dyrektorów.
Mimo znacznej elastyczności w regulowaniu szczegółowych kompetencji obu organów, a także ich wzajemnych relacji, należy pamiętać o zakazie łączenia funkcji członka organu nadzorczego z funkcją członka w radzie dyrektorów.
Uprawnienia spadkobierców fundatora
Dla właściciela biznesu planującego sukcesję, w tym rozważającego założenie fundacji, istotne jest, aby firma nie uległa niekontrolowanemu podziałowi na skutek spadkobrania. Takim oczekiwaniom naprzeciw wychodzi holenderskie ustawodawstwo – ogólną zasadą jest, iż majątek wniesiony do fundacji przez fundatora staje się odrębnym majątkiem osoby prawnej, tym samym skutecznie „odrywając” się od masy spadkowej fundatora. Oznacza to, że spadkobiercy fundatora nie mają uprawnień do dochodzenia ewentualnych roszczeń spadkowych np. z tytułu zachowku z majątku fundacji. Takie rozwiązanie przyczynia się do tego, że w praktyce, instytucja fundacji rodzinnej jako bardziej elastyczna, często wykorzystywana jest zamiast spadkobrania testamentowego.
Uprawnienia wierzycieli fundatora
W związku z powyżej wskazaną zasadą, tj. oderwania majątku fundacji od majątku fundatora, wierzyciele fundatora nie posiadają możliwości dochodzenia roszczeń z majątku fundacji. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy do wszczęcia jakichkolwiek postępowań przez tych wierzycieli doszło jeszcze przed przeniesieniem majątku do fundacji.
Opodatkowanie
Kolejnym elementem, który może przesądzić o atrakcyjności rozwiązania jakim jest fundacja, a także o wyborze kraju jej siedziby jest opodatkowanie.
Opodatkowanie na poziomie fundacji
Jeżeli fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, nie otrzymuje dochodów lub dochody przez nią otrzymywane, nie mogą zostać zidentyfikowane jako dochody związane z działalnością gospodarczą – nie jest podatnikiem holenderskiego podatku dochodowego od osób prawnych. W sytuacji, gdy fundacja prowadzi działalność gospodarczą, podlega ona opodatkowaniu według stawek:
- 19% od zysków nieprzekraczających 200 000 euro;
- 25% od zysków przekraczających 200 000 euro.
Opodatkowanie wniesienia aktywów
Wniesienie aktywów do fundacji nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.
Opodatkowanie dywidend wypłacanych do fundacji
Co do zasady wypłata dywidendy do fundacji podlega opodatkowaniu 15% podatkiem u źródła. Pod pewnymi warunkami istnieje możliwość skorzystania z odpowiednich zwolnień.
Opodatkowanie wypłat z fundacji do beneficjentów
Wypłaty oraz świadczenia rzeczowe na rzecz beneficjentów nie są opodatkowane w Holandii.
Leave A Reply